Expertisecentrum Verslaving Afspraak maken
Meld je aan voor een intakeHome » Cocaïne
Lees hier onder eerst de algemene tekst over combineren van drugs en medicatie. Klik vervolgens in het schema eronder op een combinatie van drug en medicatie voor meer informatie.
Gecombineerd gebruik van medicijnen en drugs kan gevaarlijk zijn en wordt daarom ook afgeraden. De gevolgen kunnen verschillen van persoon tot persoon. Dat heeft te maken met je geslacht, je voeding, erfelijke factoren, je conditie, je lichaamsgewicht, etc.
Astma- en COPD-medicatie hebben verschillende interacties met drugs. Maar drugs kunnen ook op een indirecte manier gevolgen hebben voor het effect van astma- en COPD-medicatie. Als het gebruik samengaat met slaaptekort, maaltijden overslaan en het vergeten of niet volgens voorschrift innemen van medicijnen kan dit onverwachte gevolgen hebben.
Interacties
Cocaïne/crack heeft een opwekkend effect op het centrale zenuwstelsel. Het zorgt ervoor dat je bloeddruk omhoog gaat, je pupillen groter worden en je hart sneller gaat kloppen. Cocaïne kan zélf een astma-aanval uitlokken. Het gebruik hiervan wordt bij astma of COPD dus altijd afgeraden [9].
Waarschijnlijk heeft cocaïne geen interactie met parasympathicolytica en corticosteroïden. Combinatie met sympathicomimetica levert wél gevaar op. Sympathicomimetica zijn stoffen die het actieve gedeelte van het centrale zenuwstelsel stimuleren. Je krijgt een verhoogde bloeddruk en een versnelde hartslag. Cocaïne heeft net als astma- en COPD-medicatie sympathicomimetische eigenschappen. Combinatiegebruik kan daarom leiden tot een versterking van de (bij)werkingen met hartritmestoornissen en een gevaarlijk hoge bloeddruk als gevolg. Gebruik van cocaïne kan leiden tot hoofdpijn, duizeligheid en ademhalingsproblemen.
Combinatie met theofylline (Theolair®) geeft een teveel aan prikkels in het zenuwstelsel, waardoor deze klachten kunnen verergeren [10]. Kortom, combinatie van cocaïne met een sympathicomimeticum of theofylline (Theolair®) moet je altijd vermijden, want dit kan fatale gevolgen hebben.
Astma en COPD zijn beide aandoeningen aan de luchtwegen, maar met een andere oorzaak. Astma en COPD zijn niet te genezen, maar er zijn wel medicijnen verkrijgbaar om de klachten (langdurig) te verminderen. Meestal gaat het om middelen die je inademt: inhalatiemiddelen [1].
Astma ontstaat onder andere door het samentrekken en verkrampen van spiertjes in de luchtwegen. Hierdoor kan er minder lucht doorstromen naar de longen. Het gevolg hiervan is acute benauwdheid ofwel de astma-aanval. Astma wordt veroorzaakt door een allergie of een grotere gevoeligheid voor prikkels. Naast benauwdheid kun je last hebben van slijm in de luchtwegen en een piepende of brommende ademhaling [1,2].
COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Diseases) is een verzamelnaam voor chronische bronchitis en longemfyseem. COPD is een ziekte waarbij de luchtwegen blijvend vernauwd zijn. Het slijmvlies van de longen is ontstoken, waardoor ook de longfunctie afneemt. COPD komt in tegenstelling tot astma niet door allergie; de belangrijkste oorzaak is langdurig roken. Het treedt meestal op na het 40e levensjaar. Veel voorkomende klachten zijn hoesten, slijmvorming en benauwdheid. Hierdoor kun je je erg vermoeid voelen [1,2].
Astma- en COPD medicatie
Astma en COPD wordt behandeld met twee soorten geneesmiddelen: luchtwegverwijders en ontstekingsremmers [2].
Luchtwegverwijders verwijden na inhalatie vrijwel direct de luchtwegen. Sommige luchtwegverwijders werken kort (4 tot 6 uur). Andere luchtwegverwijders hebben een langere werking (12 tot 24 uur). Je kunt bij gebruik van deze geneesmiddelen last krijgen van bijwerkingen als onrust, hartkloppingen, bloeddrukverhoging, duizeligheid en trillende handen.
Voorbeelden:
– Sympathicomimetica zoals salbutamol (Ventolin® of Airomir®), formoterol (Oxis®, Foradil®) en salmeterol (Serevent®)
– Parasympathicolytica zoals ipratropium (Ipraxa® of Atrovent®) en tiotropium (Spiriva®)
– Theofylline (Theolair®, wordt niet geinhaleerd) [3,4].
Ontstekingsremmers zijn na pas een aantal dagen werkzaam. Ze gaan de ontstekingen in de luchtwegen tegen. Verder beschermen ontstekingsremmers tegen prikkels door de slijmvorming te remmen. Mogelijke bijwerkingen zijn heesheid en een schimmelinfectie van de mondholte [1].
Voorbeelden:
– Corticosteroïden zoals beclometason (Qvar®), budesonide (Pulmicort®) en fluticason (Flixotide®) [3,4].
