Lees hier onder eerst de algemene tekst over combineren van drugs en medicatie. Klik vervolgens in het schema eronder op een combinatie van drug en medicatie voor meer informatie.
Gecombineerd gebruik van medicijnen en drugs kan gevaarlijk zijn en wordt daarom ook afgeraden. De gevolgen kunnen verschillen van persoon tot persoon. Dat heeft te maken met je geslacht, je voeding, erfelijke factoren, je conditie, je lichaamsgewicht, etc.
Wanneer je medicijnen gebruikt en daarbij alcohol drinkt, loop je kans dat alcohol en medicijnen elkaars werking beïnvloeden. Ze kunnen elkaars werking versterken of juist verzwakken. Dit kan bijvoorbeeld leiden tot een gevaarlijk hoge medicijnspiegel in het bloed, of juist een te lage medicijnspiegel waardoor het medicijn niet meer werkt.
Ook op een indirecte manier kunnen drugs gevolgen hebben voor het effect van medicijnen. Als het gebruik van alcohol samengaat met slaaptekort, maaltijden overslaan en het vergeten of niet volgens voorschrift innemen van medicijnen kan dit onverwachte gevolgen hebben [5].
Interacties alcohol en anti-epileptica
Alcohol heeft een dempende werking op het centrale zenuwstelsel. Alcohol wordt afgebroken in de lever, net als de meeste anti-epileptica. Terwijl de lever bezig is met het afbreken van alcohol, worden de anti-epileptische medicijnen minder goed afgebroken. Hierdoor is de dosis van het medicijn in het bloed te hoog. Dit vergroot de kans op bijwerkingen zoals vermoeidheid en slaperigheid, wanneer de dosering ernstig verhoogd is kunnen bewustzijnsdalingen en verminderde ademhaling optreden.
Chronisch overmatig alcoholgebruik heeft juist het tegenovergestelde effect op de hoeveelheid anti-epileptica in het lichaam. Als het lichaam vaak alcohol binnen krijgt, past de lever zich aan om grotere hoeveelheden hiervan te kunnen verwerken. In de lever wordt een enzymsysteem gestimuleerd waardoor je alcohol sneller afbreekt. Het gevolg is dat ook de anti-epileptica sneller worden afgebroken, waardoor ze sneller het lichaam verlaten en dus minder lang werkzaam zijn.
Sommige anti-epileptica hebben ook een dempende werking op het zenuwstelsel. Als dit gecombineerd wordt met alcohol kan dit elkaars werking versterken. Hierdoor is er meer risico op sedatie; vertraagde ademhaling, vertraagde hartslag, verlaagde bloeddruk. Bij overmatig gebruik ook een verhoogd risico op coma, waarbij je bijvoorbeeld kan stikken in eigen braaksel. Ook loop je meer risico op ongelukken (van je fiets vallen; door je benen zakken etc).
Ondanks deze nadelige gevolgen hebben meerdere onderzoeken ook aangetoond dat sociaal drinkgedrag (1 à 2 glazen per gelegenheid) geen tot weinig effect heeft op de werking van anti-epileptica. Een drankje op zijn tijd wordt dus niet afgeraden, maar voorzichtigheid is wel geboden [5,6].
Epilepsie wordt ook wel ‘vallende ziekte’ genoemd. In Nederland zijn ongeveer 120.000 mensen die hier aan lijden. Epilepsie is een aandoening die zich uit in de vorm van aanvallen. Hierbij kunnen onder andere stijfheid, spiertrekkingen, misselijkheid of een haperende ademhaling optreden. Soms kan iemand met een epileptische aanval het bewustzijn verliezen. Aanvallen ontstaan door een plotselinge, tijdelijke verstoring van het elektrische evenwicht in de hersenen. Je kunt het zien als kortsluiting in de hersenen. Meestal treden de aanvallen zonder oorzaak op, maar je kunt ze ook opwekken door onvoldoende nachtrust of overmatig drugs- of alcoholgebruik [1,2].
Anti-epileptica
De meeste mensen met epilepsie worden behandeld met medicijnen, deze worden anti-epileptica genoemd. Anti-epileptica kunnen de ziekte zelf niet genezen, maar onderdrukken het overmatig ontladen van de hersencellen. Het doel van de behandeling is om aanvallen te voorkomen [3]. Vaak worden anti-epileptica langdurig of zelfs levenslang gebruikt. Bij driekwart van de mensen met epilepsie worden met behulp van medicijnen de aanvallen volledig onderdrukt. Voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, duizeligheid, dubbelzien, stemmingswisselingen en stoornissen in het denkvermogen [1,2].
Gemeesmiddelen bij epilepsie worden ingedeeld in verschillende groepen. Sommige slaap- en kalmeringsmidddelen worden bijvoorbeeld ook gebruikt om epileptische aanvallen te voorkomen.
De volgende anti-epileptica worden het meest voorgescheven [4]:
Anti-epileptica hebben een dempende werking op het centrale zenuwstelsel. Ook drugs werken op het centrale zenuwstelsel. Sommige drugs hebben een verdovend effect, terwijl andere drugs het activerende deel van de hersenen juist stimuleren. Sommige drugs maken de hersenen gevoeliger voor het ontstaan van epileptische aanvallen.