Lees hier onder eerst de algemene tekst over combineren van drugs en medicatie. Klik vervolgens in het schema eronder op een combinatie van drug en medicatie voor meer informatie.
Gecombineerd gebruik van medicijnen en drugs kan gevaarlijk zijn en wordt daarom ook afgeraden. De gevolgen kunnen verschillen van persoon tot persoon. Dat heeft te maken met je geslacht, je voeding, erfelijke factoren, je conditie, je lichaamsgewicht, etc.
Medicijnen en drugs kunnen elkaars werking versterken of juist verminderen. Als het ene middel het andere middel op deze manier beïnvloedt, spreken we van een wisselwerking of een interactie. Soms zijn drugs niet helemaal puur, maar versneden met andere stoffen. Vaak weet je niet met welke stoffen de drugs zijn versneden, dus dit kan gevaarlijk zijn.
Pijnstillers worden gebruikt om pijn te verminderen. Dat betekend vaak dat je ziek bent en moet herstellen. Het is dan sowieso niet handig om drugs te gebruiken, omdat je lichaam herstel nodig heeft. Zorg goed voor jezelf.
Interacties cocaïne en pijnmedicatie
Cocaïne/crack kan er voor zorgen dat pijnstillers als Tramadol minder goed werken. Door de combinatie met cocaïne wordt Tramadol namelijk niet omgezet in de stof die de pijnstillende werking heeft in je lichaam [7]. Deze combinatie raden we dus af. Tussen andere pijnstillers zoals Paracetamol en Ibuprofen en cocaïne zijn geen interacties bekend.
Iedereen heeft wel eens pijn. Het voelen van pijn is een waarschuwing dat iets in het lichaam beschadigd is of overbelast wordt. Het beschadigde lichaamsdeel stuurt een signaal door naar de hersenen, waar het waarnemingscentrum van de pijn ligt. Sommige mensen zijn erg gevoelig voor pijn, terwijl anderen een hogere pijngrens hebben. Hoeveel pijn je ervaart is afhankelijk van je lichamelijke en geestelijke gezondheid [1,2].
Er zijn twee soorten pijn te onderscheiden: [3]
Acute pijn geeft aan dat er sprake is van beschadiging of overbelasting van een lichaamsdeel, zoals een schaafwond of een blessure. Acute pijn is van korte duur: het duurt enkele dagen tot weken.
Chronische pijn treedt op bij kanker en bij reuma. Het duurt zes maanden of langer en kan in hevigheid toenemen, bijvoorbeeld door het groeien van een tumor.
Pijnmedicatie
Verschillende pijnmedicatie is zonder recept verkrijgbaar, zoals de pijnstiller paracetamol (Panadol®) en de groep ontstekingsremmers (NSAID’s). NSAID’s werken zowel pijnstillend als koortsverlagend. Voorbeelden hiervan zijn: ibuprofen (Nurofen®, Sarixell®, Zafen®, Spidifen®, Brufen®, Antigrippine® en Advil®), naproxen (Aleve®) en diclofenac (Voltaren® of Cataflam®).
Werkt dit niet voldoende, dan kan de huisarts (sterkere) pijnmedicatie voorschrijven met als doel de pijnaanvallen te verkorten en/of te verminderen. Medicijnen op recept die werkzaam zijn tegen pijn, zijn op te splitsen in twee groepen [1,2]:
Soms wordt er aan een pijnstiller een middel toegevoegd. Zo’n extra middel kan zorgen voor een betere opname van de pijnstiller en/of is werkzaam zijn tegen misselijkheid. Zo verbetert coffeïne de opname van de pijnstiller en werkt codeïne pijnstillend (zie opiaten). Vaak veroorzaakt codeïne verstopping van de darm.
Voorbeelden: paracetamol/codeïne, metoclopramide (Primperan®), domperidon (Gastrocure® en Motilium®) en coffeïne (Finimal®, Panadol Plus®, Paracof Roter®, Witte Kruis®).
Opiaten (of opioiden) zijn middelen die worden ingezet bij hevige pijn. Opiaten veroorzaken pijnstilling maar kunnen ook vervelende bijwerkingen met zich meebrengen zoals misselijkheid, sufheid, ernstige verstopping van de darmen en afhankelijkheid.
Voorbeelden: tramadol (Tramal®), morfine (Kapanol®, MS Contin®), codeïne, methadon (Symoron®), nicomorfine (Morzet®) en hydromorfon (Palladon®).