Lees hier onder eerst de algemene tekst over combineren van drugs en medicatie. Klik vervolgens in het schema eronder op een combinatie van drug en medicatie voor meer informatie.
Gecombineerd gebruik van medicijnen en drugs kan gevaarlijk zijn en wordt daarom ook afgeraden. De gevolgen kunnen verschillen van persoon tot persoon. Dat heeft te maken met je geslacht, je voeding, erfelijke factoren, je conditie, je lichaamsgewicht, etc.
Medicijnen en drugs kunnen elkaars werking versterken of juist verminderen. Als het ene middel het andere middel op deze manier beïnvloedt, spreken we van een wisselwerking of een interactie. Anti-epileptica hebben verschillende interacties met drugs.
Soms zijn drugs niet helemaal puur, maar versneden met andere stoffen. Vaak weet je niet met welke stoffen de drugs zijn versneden, dus dit kan gevaarlijk zijn.
Ook op een indirecte manier kunnen drugs gevolgen hebben voor het effect van medicijnen. Als het gebruik van drugs samengaat met slaaptekort, maaltijden overslaan en het vergeten of niet volgens voorschrift innemen van medicijnen kan dit onverwachte gevolgen hebben.
Interacties speed en epilepsie
Speed heeft een opwekkend effect op het centrale zenuwstelsel. Het zorgt ervoor dat je bloeddruk omhoog gaat, je pupillen groter worden en je hart sneller gaat kloppen.
Er zijn op dit moment geen interacties bekend tussen speed en anti-epileptica (als Valproinezuur, Carbamazepine en Lamotrigine) [11]. Speed stimuleert het activerende gedeelte van de hersenen, hierdoor kan een epileptische aanval worden uitgelokt [1]. We raden personen met epilepsie daarom ook sterk af om stimulerende middelen te gebruiken zoals XTC, speed en cocaïne.
Speed is dus zelf in staat epileptische aanvallen uit te lokken, je bent zelf verantwoordelijk voor je gebruik en de risico’s daarvan, maar wij raden het gebruik van speed sterk af wanneer je epilepsie hebt.
Epilepsie wordt ook wel ‘vallende ziekte’ genoemd. In Nederland zijn ongeveer 120.000 mensen die hier aan lijden. Epilepsie is een aandoening die zich uit in de vorm van aanvallen. Hierbij kunnen onder andere stijfheid, spiertrekkingen, misselijkheid of een haperende ademhaling optreden. Soms kan iemand met een epileptische aanval het bewustzijn verliezen. Aanvallen ontstaan door een plotselinge, tijdelijke verstoring van het elektrische evenwicht in de hersenen. Je kunt het zien als kortsluiting in de hersenen. Meestal treden de aanvallen zonder oorzaak op, maar je kunt ze ook opwekken door onvoldoende nachtrust of overmatig drugs- of alcoholgebruik [1,2].
Anti-epileptica
De meeste mensen met epilepsie worden behandeld met medicijnen, deze worden anti-epileptica genoemd. Anti-epileptica kunnen de ziekte zelf niet genezen, maar onderdrukken het overmatig ontladen van de hersencellen. Het doel van de behandeling is om aanvallen te voorkomen [3]. Vaak worden anti-epileptica langdurig of zelfs levenslang gebruikt. Bij driekwart van de mensen met epilepsie worden met behulp van medicijnen de aanvallen volledig onderdrukt. Voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, duizeligheid, dubbelzien, stemmingswisselingen en stoornissen in het denkvermogen [1,2].
Gemeesmiddelen bij epilepsie worden ingedeeld in verschillende groepen. Sommige slaap- en kalmeringsmidddelen worden bijvoorbeeld ook gebruikt om epileptische aanvallen te voorkomen.
De volgende anti-epileptica worden het meest voorgescheven [4]:
Anti-epileptica hebben een dempende werking op het centrale zenuwstelsel. Ook drugs werken op het centrale zenuwstelsel. Sommige drugs hebben een verdovend effect, terwijl andere drugs het activerende deel van de hersenen juist stimuleren. Sommige drugs maken de hersenen gevoeliger voor het ontstaan van epileptische aanvallen.