Lees hier onder eerst de algemene tekst over combineren van drugs en medicatie. Klik vervolgens in het schema eronder op een combinatie van drug en medicatie voor meer informatie.
Gecombineerd gebruik van medicijnen en drugs kan gevaarlijk zijn en wordt daarom ook afgeraden. De gevolgen kunnen verschillen van persoon tot persoon. Dat heeft te maken met je geslacht, je voeding, erfelijke factoren, je conditie, je lichaamsgewicht, etc.
Medicijnen en drugs kunnen elkaars werking versterken of juist verminderen. Als het ene middel het andere middel op deze manier beïnvloedt, spreken we van een wisselwerking of een interactie.
Soms zijn drugs niet helemaal puur, maar versneden met andere stoffen. Vaak weet je niet met welke stoffen de drugs zijn versneden, dus dit kan gevaarlijk zijn.
Interacties crack/cocaïne en anti-epileptica
Crack/cocaïne stimuleert het activerende gedeelte van de hersenen, hierdoor kan een epileptische aanval worden uitgelokt [9], Bij 1 tot 8% van de crackverslaafden treedt ooit een epileptische aanval op. Wanneer je gevoelig bent voor epileptische aanvallen heb je bij crackgebruik een grote kans op nieuwe aanvallen. We raden personen met epilepsie daarom ook sterk af om stimulerende middelen te gebruiken zoals XTC, speed en crack/cocaïne.
Voor mensen met epilepsie is het zeer onverstandig cocaïne te gebruiken [4]. Crack stimuleert namelijk het activerende gedeelte van de hersenen, terwijl anti-epileptica juist het tegenovergestelde effect hebben. Van alle stimulerende drugs geeft cocaïne de meeste risico’s om aanvallen uit te lokken [10]
Er zijn op dit moment geen interacties bekend tussen XTC en anti-epileptica (als Valproinezuur, Carbamazepine en Lamotrigine) [10]. Wanneer je epilepsie hebt, is het gevaarlijk om crack te gebruiken, omdat crack aanvallen kan uitlokken, we raden je dit dan ook sterk af.
Epilepsie wordt ook wel ‘vallende ziekte’ genoemd. In Nederland zijn ongeveer 120.000 mensen die hier aan lijden. Epilepsie is een aandoening die zich uit in de vorm van aanvallen. Hierbij kunnen onder andere stijfheid, spiertrekkingen, misselijkheid of een haperende ademhaling optreden. Soms kan iemand met een epileptische aanval het bewustzijn verliezen. Aanvallen ontstaan door een plotselinge, tijdelijke verstoring van het elektrische evenwicht in de hersenen. Je kunt het zien als kortsluiting in de hersenen. Meestal treden de aanvallen zonder oorzaak op, maar je kunt ze ook opwekken door onvoldoende nachtrust of overmatig drugs- of alcoholgebruik [1,2].
Anti-epileptica
De meeste mensen met epilepsie worden behandeld met medicijnen, deze worden anti-epileptica genoemd. Anti-epileptica kunnen de ziekte zelf niet genezen, maar onderdrukken het overmatig ontladen van de hersencellen. Het doel van de behandeling is om aanvallen te voorkomen [3]. Vaak worden anti-epileptica langdurig of zelfs levenslang gebruikt. Bij driekwart van de mensen met epilepsie worden met behulp van medicijnen de aanvallen volledig onderdrukt. Voorkomende bijwerkingen zijn slaperigheid, duizeligheid, dubbelzien, stemmingswisselingen en stoornissen in het denkvermogen [1,2].
Gemeesmiddelen bij epilepsie worden ingedeeld in verschillende groepen. Sommige slaap- en kalmeringsmidddelen worden bijvoorbeeld ook gebruikt om epileptische aanvallen te voorkomen.
De volgende anti-epileptica worden het meest voorgescheven [4]:
Anti-epileptica hebben een dempende werking op het centrale zenuwstelsel. Ook drugs werken op het centrale zenuwstelsel. Sommige drugs hebben een verdovend effect, terwijl andere drugs het activerende deel van de hersenen juist stimuleren. Sommige drugs maken de hersenen gevoeliger voor het ontstaan van epileptische aanvallen.