Lees hier onder eerst de algemene tekst over combineren van drugs en medicatie. Klik vervolgens in het schema eronder op een combinatie van drug en medicatie voor meer informatie.
Gecombineerd gebruik van medicijnen en drugs kan gevaarlijk zijn en wordt daarom ook afgeraden. De gevolgen kunnen verschillen van persoon tot persoon. Dat heeft te maken met je geslacht, je voeding, erfelijke factoren, je conditie, je lichaamsgewicht, etc.
Drugs kunnen ook op een indirecte manier gevolgen hebben voor het effect van medicijnen. Als het gebruik van drugs samengaat met slaaptekort, maaltijden overslaan en het vergeten of niet volgens voorschrift innemen van medicijnen kan dit onverwachte gevolgen hebben.
Interacties speed en pijnmedicatie
Speed heeft een opwekkend effect op het centrale zenuwstelsel. Het zorgt ervoor dat je bloeddruk omhoog gaat, je pupillen groter worden en je hart sneller gaat kloppen.
Er zijn geen interacties bekend tussen ontstekingsremmers (zoals Ibuprofen en Diclofenac) en speed. Gebruik speed niet in combinatie met Tramadol of andere Opioide-achtige stoffen. Dit vergroot de kans op een serotonine-syndroom (zie voor uitleg het kopje XTC en anti-depressiva). Deze combinatie raden we dan ook af. De combinatie tussen paracetamol en ontstekingsremmers (als Ibuprofen) en speed zijn op dit moment geen interacties bekend.
Iedereen heeft wel eens pijn. Het voelen van pijn is een waarschuwing dat iets in het lichaam beschadigd is of overbelast wordt. Het beschadigde lichaamsdeel stuurt een signaal door naar de hersenen, waar het waarnemingscentrum van de pijn ligt. Sommige mensen zijn erg gevoelig voor pijn, terwijl anderen een hogere pijngrens hebben. Hoeveel pijn je ervaart is afhankelijk van je lichamelijke en geestelijke gezondheid [1,2].
Er zijn twee soorten pijn te onderscheiden: [3]
Acute pijn geeft aan dat er sprake is van beschadiging of overbelasting van een lichaamsdeel, zoals een schaafwond of een blessure. Acute pijn is van korte duur: het duurt enkele dagen tot weken.
Chronische pijn treedt op bij kanker en bij reuma. Het duurt zes maanden of langer en kan in hevigheid toenemen, bijvoorbeeld door het groeien van een tumor.
Pijnmedicatie
Verschillende pijnmedicatie is zonder recept verkrijgbaar, zoals de pijnstiller paracetamol (Panadol®) en de groep ontstekingsremmers (NSAID’s). NSAID’s werken zowel pijnstillend als koortsverlagend. Voorbeelden hiervan zijn: ibuprofen (Nurofen®, Sarixell®, Zafen®, Spidifen®, Brufen®, Antigrippine® en Advil®), naproxen (Aleve®) en diclofenac (Voltaren® of Cataflam®).
Werkt dit niet voldoende, dan kan de huisarts (sterkere) pijnmedicatie voorschrijven met als doel de pijnaanvallen te verkorten en/of te verminderen. Medicijnen op recept die werkzaam zijn tegen pijn, zijn op te splitsen in twee groepen [1,2]:
Soms wordt er aan een pijnstiller een middel toegevoegd. Zo’n extra middel kan zorgen voor een betere opname van de pijnstiller en/of is werkzaam zijn tegen misselijkheid. Zo verbetert coffeïne de opname van de pijnstiller en werkt codeïne pijnstillend (zie opiaten). Vaak veroorzaakt codeïne verstopping van de darm.
Voorbeelden: paracetamol/codeïne, metoclopramide (Primperan®), domperidon (Gastrocure® en Motilium®) en coffeïne (Finimal®, Panadol Plus®, Paracof Roter®, Witte Kruis®).
Opiaten (of opioiden) zijn middelen die worden ingezet bij hevige pijn. Opiaten veroorzaken pijnstilling maar kunnen ook vervelende bijwerkingen met zich meebrengen zoals misselijkheid, sufheid, ernstige verstopping van de darmen en afhankelijkheid.
Voorbeelden: tramadol (Tramal®), morfine (Kapanol®, MS Contin®), codeïne, methadon (Symoron®), nicomorfine (Morzet®) en hydromorfon (Palladon®).