Basecoke / crack: Algemene informatie

Wil je meer weten over basecoke / crack? Hieronder lees je alle algemene vragen en antwoorden over dit thema. Kan je iets niet vinden? Stel dan je vraag aan een van onze medewerkers via Vraag & Antwoord.

Meer informatie over basecoke / crack Informatie over andere middelen

 

Wat is crack of basecoke?

Crack of basecoke is een bewerkte vorm van cocaïne. De bewerking is nodig om de cocaïne rookbaar te maken. De bewerking gebeurt door de snuifcoke (cocaïnehydrochloride) in water op te lossen en een sterke base (bijv. natriumcarbonaat, maagzout of ammonia) toe te voegen. Daarna wordt het uit de oplossing gefiltreerd en blijft er basecoke over.

Snuifcocaïne kan niet gerookt worden. Als je het verhit valt het, voordat het rook wordt, uiteen in andere stoffen. De rook bevat dus weinig cocaïne meer.

Crack/basecoke daarentegen wordt al bij 90ºC rook en valt bij een veel hogere temperatuur (200ºC) pas uiteen in andere stoffen. Daardoor is crack/basecoke wel geschikt om te roken.

crack

In het lichaam vervalt het onderscheid tussen crack/basecoke en cocaïne. De stoffen zijn dan gewoon hetzelfde. Of een cocaïne molecuul van snuifcoke of basecoke afkomt maakt voor het lichaam niet uit. Omdat crack gerookt wordt komt het wel snel en in één keer in het lichaam en bereikt het vrijwel onmiddellijk de hersenen. Daardoor zijn de effecten van basecoke veel heviger en de risico’s veel groter.

 

Versie: november 2019

Op welke manieren kun je basecoke gebruiken?

Basecoke of crack wordt gechineesd of gebased / gerookt.

Chinezen

Bij chinezen wordt de basecoke op een stukje aluminiumfolie gelegd en met een aansteker eronder verhit. De basecoke verdampt en de vrijkomende rook wordt door een kokertje ingeademd.

Basen / roken

Bij basen of freebasen gebruikt men een pijp of waterpijp. De basecoke wordt in een pijpje gedaan en verhit. Daarna wordt de basecoke in één of in enkele teugen opgerookt. crack

 

 

 

 

 

Versie: november 2019

Wat zijn de verschillende soorten en prijzen van basecoke?

Basecocaïne of crack wordt meestal op straat aangeboden. Het middel is populair geworden bij de heroïnegebruikers omdat het in kleine/goedkope hoeveelheden werd verkocht. Basecoke kan bereid worden met maagzout of met ammonia.

Maagzout

Bij maagzout wordt de cocaïne met water verhit in een lepel. Er komt dan een olieachtig laagje bovendrijven. Door het laagje aan te raken met een mespuntje gaat het klonteren. Bij de bereiding ontstaat ook koolzuurgas. Bij het roken komt dat vrij. Dat maakt een krakend geluid. Vandaar de naam crack. Als bij de bereiding te weinig water gebruikt wordt, kunnen versnijdingsmiddelen en maagzout in het klontje zitten.

Ammonia

De crack kan ook met ammonia in een lepel verhit worden. Ook dan komt er een olieachtig laagje bovendrijven. Na aanraking met een mespuntje gaat het klonteren. Daarna verhit men het klontje nog een keer met water. In het klontje kan ammonia achterblijven. Ammonia is slecht voor de longen. Bereiding met maagzout is dus iets minder riskant.

Prijzen

Basecoke wordt meestal verkocht in bolletjes van 0,2 gram. Een bolletje kost €5 tot €20 (gemiddeld €10).

 

Versie: november 2019

Hoe wordt van snuifcocaïne basecoke gemaakt?

Cocaïne of coke wordt gemaakt uit de cocabladeren. Bij de productie maakt men vaak eerst bazooka, dan basecoke en dan snuifcocaïne (snuifcoke). Het is mogelijk om van de snuifcocaïne weer basecoke te maken.

De snuifcocaïne moet dan worden ontdaan of bevrijd van het hydrochloridezout. Vandaar het woord ‘free’ in freebasen. De coke wordt daarvoor vermengd met een zogenoemde base. Dit kan maagzout of ammonia zijn. Meestal maak je een papje van de cocaïne, maagzout en water, dat vervolgens wordt verhit. Er ontstaat dan een klont die in een pijpje gerookt kan worden. Bij roken maakt het een krakend geluid. Vandaar de naam crack. In Nederland wordt crack vaak basecoke genoemd.

Basecoke kan overigens ook met ammonia gemaakt worden maar die bereiding is schadelijk voor de longen. De werkzame stof is echter dezelfde.

Als je wilt weten hoe zuiver cocaïne is, laat het dan testen bij een testservice in de buurt.

 

Versie: januari 2021

Hoe wordt cocaïne gemaakt?

De bereiding van cocaïne (coke) bestaat uit drie stappen. Het uiteindelijke product is snuifbare cocaïne (cocaïne-hydrochloride). Het is een wit kristalachtig glimmend poeder. Bij het produceren van coke gebruikt men chemicaliën die zorgen dat stoffen uit de cocabladeren oplossen, zich scheiden van andere stoffen en als vaste stof neerslaan.

De bereiding in drie stappen:

  • van cocabladeren naar bazooka ofwel cocapasta,
  • van bazooka naar basecoke,
  • van basecoke naar cocaïne.

Op dit recept zijn veel variaties. In Colombia wordt stap 2 vaak overgeslagen.

Van cocabladeren naar cocapasta ofwel bazooka

Cocapasta ofwel bazooka wordt geproduceerd op de plek waar de cocaplanten groeien. De productie gaat als volgt:

  • De cocaïnebladeren worden vermengd met een oplossing van natriumcarbonaat (soda).
  • Aan het mengsel wordt vliegtuigbenzine (kerosine) toegevoegd. Vervolgens worden de bladeren geplet. De cocaïne-alkaloïden komen nu vrij.
  • Het water met het restant bladeren wordt afgevoerd. De benzine met de cocaïne-alkaloïden blijft over.

De cocaïne-alkaloïden moeten nu uit de benzine gehaald worden. Ze moeten als vaste stof gaan neerslaan. Daarom voegt men een waterig zuur toe en natriumcarbonaat. Er vormt zich een neerslag. Na afvoer van het water wordt de neerslag gefilterd en gedroogd. Dit product heet cocapasta ofwel bazooka.

Afhankelijk van het gehalte aan cocaïne in de bladeren, geeft 1000 kilo cocablad ongeveer 4 kilo bazooka. Bazooka wordt meestal gerookt. Dat is erg ongezond omdat er nog benzineresten inzitten.

Van bazooka tot basecoke

De productie van basecoke vraagt om meer apparatuur en wordt meestal niet ter plekke uitgevoerd. De productie gaat in vijf stappen:

  • De bazooka wordt met water en met zwavelzuur of zoutzuur vermengd.
  • Men voegt vervolgens kaliumpermangaat toe. Dit zorgt dat ongewenste alkaloïden uit de plant gescheiden worden van de gewenste alkaloïden.
  • Men laat het mengsel een uur of 6 staan.
  • De oplossing wordt nu gefilterd. Vervolgens voegt men water en ammoniak toe. Er vormt zich nu een nieuwe neerslag.
  • Het water met de ongewenste alkaloïden wordt afgevoerd. De neerslag met de gewenste alkaloïden wordt gedroogd met hete lampen. Dit product heet basecoke.

Van basecoke naar cocaïne

Om van basecoke snuifbare cocaïne ofwel snuifcoke te maken, heeft men nog meer apparatuur nodig. Ook moet men gebruikmaken van dure chemicaliën. De productie gaat als volgt:

  • Een vloeistof met aceton of ether wordt met de cocaïnebase vermengd. De vloeistof wordt gefilterd.
  • Vervolgens voegt men zoutzuur toe. Er vormt zich nu een neerslag in de vloeistof.
  • Men verwijdert de resterende vloeistof die bestaat uit aceton of ether.
  • De neerslag wordt vervolgens gedroogd onder hete lampen of in magnetrons. Het product dat zo ontstaat, is de snuifbare cocaïne (snuifcoke).

Uit 4 kilo bazooka kan men 2 kilo snuifcoke maken.

Legale productie

Coke wordt ook legaal geproduceerd. Deze cocaïne is bedoeld voor de farmaceutische industrie en zit in medicijnen. Farmaceutische cocaïne is tot bijna 100% gezuiverde cocaïne. De details van dit proces zijn geheim.

 

Bron

 

Versie: januari 2021

In wat lijken basecoke, crack, methylamfetamine, ice en crystal op elkaar?

De overeenkomst is dat deze middelen gerookt worden. Bij roken komt de werkzame stof via de longen in je bloed en bereikt dan zeer snel de hersenen. Dit snelle effect vergroot de verslavingskans. De risico’s van deze middelen zijn zeer groot. Het jaagt de bloeddruk op en is verslavend.

Een belangrijk verschil is dat crack zeer kort werkt en methamfetamine zeer lang.

Crack of bascoke is gemaakt van cocaïne. De cocaïne wordt bewerkt zodat zij gerookt kan worden. Methamfetamine, ice en chrystal zijn soorten amfetaminen.

 

Versie: december 2011

Hoe herken je gebruik van basecoke?

Als men onder invloed is van basecoke zijn de volgende kenmerken zichtbaar bij de gebruiker:

  • Wisselende stemmingen (opgewekte stemming verandert in het tegenovergestelde)
  • Wijde pupillen (overgevoelig voor licht)
  • Spraakmoeilijkheden of onduidelijke spraak (wegens verdoving)
  • Trillen
  • Rusteloos, opgefokt
  • Lang door kunnen gaan met gebruik
  • Soms agressief.

Bij regelmatig gebruik zijn de volgende kenmerken te herkennen:

  • Sterk vermagerd
  • Last van maag en darmen
  • Hoesten/zere keel
  • Hese stem
  • Krom lopen om pijn in de longen te verminderen
  • Slapeloosheid
  • Paranoïde denkbeelden
  • Geweldsuitbarstingen.

 

Versie: november 2019

Wat is Bazooka?

Bazooka is een tussenproduct dat verkregen wordt bij het maken van cocaïne uit cocabladeren. Bazooka wordt ook wel cocapasta genoemd. Cocapasta is een bruinige massa, gemaakt van cocabladeren en kerosine (vliegtuigbenzine) of een ander organisch oplosmiddel.

Cocapasta wordt -omdat het zo simpel te bereiden is- gemaakt op de plek waar de coca groeit. Uit cocapasta wordt cocaïne gemaakt. Afhankelijk van het gehalte aan cocaïne in de cocabladeren geeft 1000 kilo cocablad ongeveer 4 kilo pasta (en dat op zijn beurt 2 kilo cocaïne). Cocapasta wordt veelal in een sigaret vermengd met tabak gerookt.

Effecten

De effecten zijn vergelijkbaar met het spuiten (injecteren) van cocaïne. Gebruikers raken snel in een eufore opgewekte stemming en worden overactief. Het roken van bazooka zorgt voor een direct effect waardoor de risico’s veel groter zijn dan het kauwen van cocaïnebladeren of het snuiven van cocaïne. Risico’s zijn: slapeloosheid, gewichtsverlies, verwaarlozing van lichaam en sociale contacten, problemen op het werk, achtervolgingswaanzin en verslaving.

Kerosine

Het roken van cocapasta is ook gevaarlijk vanwege de kerosine die erin zit. Jongeren in de grote steden van Zuid-Amerika rookten de pasta, met ernstige longschade tot gevolg. Het roken van bazooka of cocapasta vormt de oorsprong van het roken van basecoke en crack in de Verenigde Staten en Europa.

 

Versie: oktober 2019

Hoe gebruik je cocablad?

Cocabladeren zijn afkomstig van de cocastruik en zijn de grondstof voor cocaïne. In de landen waar de cocaplant van nature groeit (Peru, Ecuador, Bolivia) worden de bladeren traditioneel gekauwd. Er worden een aantal blaadjes in de mond gestopt die gekauwd worden tot een prop of pruim in de mond.

Gebruikswijze

De pruim wordt meestal tussen wang en tandvlees geplaatst. Zo’n pruim blijft wel twee à drie uur in de mond zitten. Om het vrijkomen van de coke uit het blad te bevorderen wordt aan de pruim een klein beetje as van verbrande plantenstengels of gemalen schelpen toegevoegd. Dat doet men met behulp van een vochtig stokje die in een mengsel van as of schelpen gedoopt wordt. Wat aan het stokje blijft hangen wordt dan aan de cocapruim in de mond toegevoegd. Het sap dat het bij het kauwen vrijkomt wordt ingeslikt. Via de maag komt de cocaïne dan in het bloed terecht. De uitgekauwde bladeren worden uitgespuugd.

Andes

Het kauwen van cocabladeren is in het Andesgebied een wijd verspreide gewoonte. Een antropoloog die met Indiaanse cocaplanters werkte, vergeleek het stimulerende effect van cocablad pruimen met het drinken van een kop sterke koffie. De cocaïne dempt honger-, dorst-, koude-, en vermoeidheidsignalen van het lichaam. De cocabladeren worden in de Andes eigenlijk niet gebruikt vanwege het eufore gevoel. In die zin verschilt het kauwen van cocabladeren met het gebruik van cocaïne in het Westen.

Europa

Rond 1550 brachten ontdekkingsreizigers producten als cocaïne bladeren, koffie, thee en tabak mee naar Europa. Tijdens de lange reis verloren de cocabladeren echter hun werking. Dit is waarschijnlijk de reden waarom de Europeanen de traditie van indianen om op cocabladeren te kauwen niet overnamen. Er was zogezegd niks aan. Tabak en koffie hielden hun werking wel. Deze producten sloegen in Europa wel aan. Met de huidige transportmiddelen zouden de bladeren uiteraard wel vervoerd kunnen worden. Zoiets gebeurt bijvoorbeeld met khat, een opwekkend middel dat wel door Somalische vluchtelingen wordt gebruikt. Op khat bladeren wordt ook gekauwd. Khat verliest binnen 48 uur zijn werking en wordt daarom per vliegtuig aangevoerd. Maar ook per vliegtuig is het de vraag of het gebruik van cocabladeren hier ooit aan zou slaan. In het westen bestaat geen gebruikscultuur van kauwen. In Zuid Amerika wel. Daar nemen beginnende gebruikers deze wijze van gebruik over van meer ervaren gebruikers.

 

Versie: oktober 2019

Hoe zien heroïne en crack (basecoke) er uit?

Heroïne ziet er uit als een korrelig (wit, grijs of bruin) poeder. Crack ziet eruit als witte tot bruine kristallen.

 

 

 

Versie: januari 2021

Waar groeit de cocaplant?

De cocaplant groeit in Zuid Amerika (Peru, Colombia en Bolivia) in het Andes gebergte op een hoogte van 500 tot 2000 meter. In Zuid-Amerika worden de bladeren gekauwd. De bladeren bevatten een 0,5 tot 1% cocaïne. Verder bevatten de bladeren vitamine A, C, E en B2 en mineralen als magnesium, barium, koper, zink, ijzer, aluminium en fosfaat. Ook bevatten de bladeren proteïnen, vetten, koolhydraten en kalk.

De plant wordt gekweekt op kleine, terrasvormige plantages die ‘cocales’ worden genoemd. Twee belangrijke soorten zijn de Erythroxylon Coca (Boliviaanse Cocaplant) en de Erythroxylon Novogranatense (Colombiaanse cocaplant). Een cocablad bevat 0,5 tot 1,5% cocaïne.

Verwerken cocabladeren

Na het plukken worden de bladeren zo’n 6 uur gedroogd. Vervolgens worden de bladeren op grote hopen gelegd waarna men ze nog ongeveer 3 dagen laat liggen om te ‘zweten’. De hard geworden, droge bladeren worden dan weer zacht en soepel waardoor ze beter kauwbaar zijn. Vervolgens worden de bladeren nog een half uur in de zon te drogen gelegd en daarna verpakt en vervoerd. Het verwerkingsproces van cocabladeren duurt dus ongeveer vier dagen.

 

Versie: oktober 2019