Hoe wordt 2C-B opgenomen en afgebroken in het lichaam? En hoe werkt het in de hersenen?

Zie voor dit onderwerp ook de animatie ‘drugs in het lichaam’.

Opname

2C-B wordt meestal geslikt. Het maagzuur lost de 2C-B-pil op waardoor de werkzame stoffen vrijkomen. De 2C-B wordt met de rest van de maaginhoud verwerkt en bereikt de dunne darm. Daar wordt het in het bloed opgenomen. Na de dunne darm gaat het bloed (via de poortader) eerst naar de lever. Daar wordt een deel van de 2C-B door enzymen afgebroken. Vervolgens gaat het bloed met de overgebleven 2C-B naar het hart. Het hart pompt het bloed naar de longen (om zuurstof op te nemen). Het hart pompt het bloed daarna naar de rest van het lichaam en naar de hersenen en andere organen, waaronder de lever en de nieren. In de hersenen kan de 2C-B zijn effect uitoefenen.

Uitscheiding

Als 2C-B geslikt wordt gaat het na de maag en darm eerst langs de lever. Daar wordt een deel van de 2C-B afgebroken door bepaalde enzymen (MAO-A en B). Via de lever gaat het onder andere naar de nieren. De nieren zorgen voor de uitscheiding. De meeste 2C-B verlaat waarschijnlijk via de urine het lichaam.

Werking in de hersenen

Over de werking van 2C-B in de hersenen is weinig bekend. Waarschijnlijk werkt het vergelijkbaar als veel andere tripmiddelen. De meeste tripmiddelen werken op een bepaalde serotonine receptor (5-HT2a), maar 2C-B heeft daar niet zoveel effect op. Wel op een andere typische ’tripreceptor’, 5-HT2c. 2C-B doet dan alsof het serotonine is en stimuleert de receptor. Hierdoor veranderen de signalen die de hersencellen aan elkaar doorgeven en ga je de wereld anders waarnemen.
Bron:

Villalobos et al.-4-Bromo-2,5-dimethoxyphenethylamine (2C-B) and structurally related phenylethylamines are potent 5-HT2A receptor antagonists in Xenopus laevis oocytes. British Journal of Pharmacology. 2004 Apr; 141(7): 1167–1174.
Moya et al. – Functional Selectivity of Hallucinogenic Phenethylamine and Phenylisopropylamine Derivatives at Human 5-Hydroxytryptamine (5-HT)2A and 5-HT2C Receptors. Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics June 2007, 321 (3) 1054-1061.

Versie: mei 2020