Drugs en medicijnen combinaties

Lees hier meer over drugs in combinatie met medicijnen

Medicijnen en alcohol of andere drugs kunnen elkaars werking versterken of juist verminderen. Als het ene middel het andere middel op deze manier beïnvloedt, noemen we dat ook wel een interactie.

Los van de directe interacties van een drug met een medicijn kunnen drugs ook op een indirecte manier gevolgen hebben voor het effect van medicijnen. Als het gebruik bijvoorbeeld zorgt voor slaaptekort, maaltijden overslaan of het vergeten of niet volgens voorschrift innemen van jouw medicatie, kan dit onverwachte gevolgen hebben [5].

Mensen met een psychische aandoening raken makkelijker verslaafd [5]. Alcohol en drugs worden daarom, afgezien van de interacties, bij deze ziektes sterk afgeraden!

Interacties speed en astma- en COPD-medicatie

Speed heeft een opwekkend effect op het centrale zenuwstelsel. Het zorgt ervoor dat je bloeddruk omhoog gaat, je pupillen groter worden en je hart sneller gaat kloppen. Speed kan zélf een astma-aanval uitlokken. Het gebruik hiervan wordt bij astma of COPD dus altijd afgeraden [9].

Waarschijnlijk heeft speed geen interactie met parasympathicolytica en corticosteroïden. Combinatie met sympathicomimetica levert wél gevaar op. Sympathicomimetica zijn stoffen die het actieve gedeelte van het centrale zenuwstelsel stimuleren. Je krijgt een verhoogde bloeddruk en een versnelde hartslag. Speed heeft net als astma- en COPD-medicatie sympathicomimetische eigenschappen. Combinatiegebruik kan daarom leiden tot een versterking van de (bij)werkingen met hartritmestoornissen en een gevaarlijk hoge bloeddruk als gevolg. Gebruik van speed kan leiden tot hoofdpijn, duizeligheid en ademhalingsproblemen.

Combinatie met theofylline (Theolair®) geeft een teveel aan prikkels in het zenuwstelsel, waardoor deze klachten kunnen verergeren [10]. Kortom, combinatie van speed met een sympathicomimeticum of theofylline (Theolair®) moet je altijd vermijden, want dit kan fatale gevolgen hebben.

Astma- en COPD-medicatie in het algemeen

Astma en COPD zijn beide aandoeningen aan de luchtwegen, maar met een andere oorzaak. Astma en COPD zijn niet te genezen, maar er zijn wel medicijnen verkrijgbaar om de klachten (langdurig) te verminderen. Meestal gaat het om middelen die je inademt: inhalatiemiddelen [1].

Astma

Astma ontstaat onder andere door het samentrekken en verkrampen van spiertjes in de luchtwegen. Hierdoor kan er minder lucht doorstromen naar de longen. Het gevolg hiervan is spontane benauwdheid ofwel de astma-aanval. Astma wordt veroorzaakt door een allergie of een grotere gevoeligheid voor prikkels. Naast benauwdheid kun je last hebben van slijm in de luchtwegen en een piepende of brommende ademhaling [1,2].

COPD

COPD (Chronic Obstructive Pulmonary Diseases) is een verzamelnaam voor chronische bronchitis en longemfyseem. COPD is een ziekte waarbij de luchtwegen blijvend vernauwd zijn. Het slijmvlies van de longen is ontstoken, waardoor ook de longfunctie afneemt. COPD komt in tegenstelling tot astma niet door allergie; de belangrijkste oorzaak is langdurig roken. Het treedt meestal op na het 40e levensjaar. Veel voorkomende klachten zijn hoesten, slijmvorming en benauwdheid. Hierdoor kun je je erg vermoeid voelen [1,2].

Astma- en COPD medicatie

Astma en COPD wordt behandeld met twee soorten geneesmiddelen: luchtwegverwijders en ontstekingsremmers [2].

Luchtwegverwijders

Luchtwegverwijders verwijden na inademing vrijwel direct de luchtwegen. Sommige luchtwegverwijders werken kort (4 tot 6 uur). Andere luchtwegverwijders hebben een langere werking (12 tot 24 uur). Je kunt bij gebruik van deze geneesmiddelen last krijgen van bijwerkingen als onrust, hartkloppingen, bloeddrukverhoging, duizeligheid en trillende handen.

Voorbeelden:

– Sympathicomimetica zoals salbutamol (Ventolin® of Airomir®), formoterol (Oxis®, Foradil®) en salmeterol (Serevent®)

– Parasympathicolytica zoals ipratropium (Ipraxa® of Atrovent®) en tiotropium (Spiriva®)

– Theofylline (Theolair®, wordt niet geinhaleerd) [3,4].

Ontstekingsremmers

Ontstekingsremmers zijn na pas een aantal dagen werkzaam. Ze gaan de ontstekingen in de luchtwegen tegen. Verder beschermen ontstekingsremmers tegen prikkels door de slijmvorming te remmen. Mogelijke bijwerkingen zijn heesheid en een schimmelinfectie van de mondholte [1].