Kevin

Kevin reed auto voor zijn werk en was alcoholist – een levensgevaarlijke combinatie

‘Vanaf mijn zeventiende woonde ik op kamers,’ vertelt Kevin (28), vrachtwagenchauffeur. ‘En toen begon ik eigenlijk al met drinken. Het eerste jaar nog niet zo erg veel. Maar toen ik 18, 19 was dronk ik al heel veel. Zodra ik klaar was met werken begon ik. Dan gingen er wel 12 tot 15 halve literblikken bier in, en meestal nog wat whisky. Ik begon vaak juist met de whisky en daarna dronk ik bier om de whisky ‘weg te spoelen’. In drie uur tijd dronk ik zoveel dat ik daarna gewoon knock out op bed lag.’ Zo leefde Kevin tien jaar lang, totdat hij ruim een half jaar geleden hulp vroeg bij Jellinek. ‘Ik deed een ontgifting van twee weken in een ziekenhuis en daarna begon ik met therapie. Ze zijn er toen achter gekomen waar mijn drankgebruik vandaan kwam. Ik had een agressieve vader, met wie ik altijd vocht. Vooral toen ik 11, 12 jaar oud was, kwamen die vechtpartijen steeds vaker voor. Op mijn dertiende werd ik door de jeugdzorg uit huis geplaatst. Daar heb ik natuurlijk een flinke deuk van opgelopen.’

Ik dacht het mijn schuld was dat ik altijd slaags raakte met mijn vader

Kevin had last van Post Traumatic Stress Syndrom, zo bleek toen hij door de artsen en psychologen van Jellinek onderzocht werd. ‘Daarom kreeg ik bij Jellinek een speciale therapie, een keer per week, voor die PTSS. Dat is essentieel geweest. Afkicken is altijd goed, maar de kans dat je daarna clean blijft is veel groter als de diepere oorzaak van de verslaving ook wordt aangepakt.’ Zijn PTSS ging gepaard met een negatief zelfbeeld. ‘Ik dacht het mijn schuld was dat ik altijd slaags raakte met mijn vader. Tijdens de therapie bij Jellinek heb ik daar anders naar leren kijken. Je gaat dan terug naar de situatie van toen, en plaatst jezelf zoals je nu bent erbij. Dan zie je het soms anders dan zoals je het destijds beleefd hebt. En dat kan het gevoel verzachten, zodat je er minder last van hebt.’ Naast zijn psychotherapie volgde Kevin bij Jellinek twee keer per week therapie om van de alcoholverslaving af te komen en te voorkomen dat hij weer zou gaan drinken. ‘Je leert bijvoorbeeld hoe om te gaan met ‘trekmomenten’: als je weer eens zin hebt in alcohol, hoe je er dan voor zorgt dat je niet toegeeft aan die impuls.’

Gewoon lam worden met je vrienden

Dat is erg belangrijk, want zijn vienden drinken nog steeds. Veel zuipen is in zijn milieu normaal, zegt Kevin. ‘Gewoon lam worden met je vrienden, weet je wel. Het is sociaal geaccepteerd. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik heel lang niet inzag dat ik een drankprobleem had. Ik werkte er ook hard bij. Had meestal twee of drie banen tegelijk. Ik werkte 80 tot 100 uur in de week, wat net als het drinken een soort vluchtgedrag was. Maar voor een van die banen moest ik elke dag al om 4 uur ’s ochtends beginnen. Je kan wel nagaan met wat voor een kater ik opstond en hoe ongezond dat was. Ik ben nu 28 maar ik heb de kop van een 45-jarige. Dat zegt genoeg.’

De beste periode van mijn leven

Het keerpunt kwam vorig jaar november. Kevin raakte zijn rijbewijs kwijt. ‘Ik had gedronken en werd door de politie gecontroleerd. Ik moest mijn rijbewijs en mijn auto inleveren. Ik besefte dat ik nog meer kon verliezen : mijn huis, mijn baan. Ik kwam net uit de schuldsanering, had net alles netjes afgelost. En ik had eindelijk een eigen woning, na jarenlang in studentenhuizen gewoond te hebben en zelfs een tijdje dakloos geweest te zijn. Ik had ook net een nieuw autootje gekocht. En toen was het : paf! Opeens zag ik voor me hoe ik alles kon verliezen.’ Dat was voor Kevin het moment om hulp te zoeken bij Jellinek. Hij was er al eens eerder geweest, een paar jaar eerder, en was toen ook een half jaar clean geweest. ‘Het probleem is dat ze toen niet naar die PTSS gekeken hebben. Een half jaar later ben ik toch weer gaan drinken. Ik woonde toen in een studentenhuis waar bijna iedereen dronk, dus dat hielp ook niet mee. Maar de voornaamste reden is dat ik nog steeds achtervolgd werd door mijn jeugd.’

Dat gevoel heeft hij nu niet meer. Kevin kan nu eindelijk naar de toekomst kijken. Sinds hij clean is, vertelt hij, is de beste periode van zijn leven aangebroken. ‘Ik ben gelukkiger dan ik ooit geweest ben. Ik word een stuk fitter wakker en kijk veel helderder tegen problemen aan. Dat zorgt ervoor dat je je problemen aanpakt en ze zich niet blijven opstapelen. Ik ben uit de schulden, heb een huis, een baan als vrachtwagenchauffeur en zie de toekomst rooskleurig in.’ Kevin is ervan overtuigd dat allerlei problemen waar hij jarenlang mee kampte, nauw verweven waren met zijn verslaving. ‘Mijn droom was vroeger om in de zorg te werken, als verpleger. Ik heb dat een tijdje gedaan, in een combinatie van werken en leren, maar het was totaal anders dan ik me had voorgesteld. Het was lopende band-werk, productiewerk, ik had geen tijd voor de mensen. Ik wist niet dat de zorg in Nederland in een fabriek veranderd was. Ik was zo teleurgesteld. Ik ben toen gestopt en heb een uitkering aangevraagd. Maar die kreeg ik niet. Toen ben ik voor het eerst echt veel gaan drinken.’

“Dat had ik mezelf nooit kunnen vergeven”

Inmiddels kijkt hij heel anders naar de situatie waar hij toen in zat. ‘Waarom ben ik toen niet ander werk gaan zoeken, in plaats van zo veel te gaan drinken? En hoe komt het dat ik al die jaren zo onverantwoordelijk was, mijn enveloppen niet openmaakte, waardoor ik in de schulden terecht kwam? Als je een fris hoofd hebt, overkomt zo’n situatie je minder snel. Als er sprake is van verslaving, graaf je je zelf steeds dieper in. Je weet niet meer of je drinkt omdat je problemen hebt of problemen hebt omdat je drinkt.’ Nu hij eenmaal een helder hoofd heeft, ziet Kevin ook pas hoe gevaarlijk zijn verslaving was. ‘Ik heb er mezelf en anderen zo veel pijn mee gedaan. Ik had een vriendin, ik was echt verliefd op haar. Ze is na 1,5 jaar bij me weggegaan, omdat ze vond dat ik te veel dronk.’ Maar het ergste dat had kunnen gebeuren, is gelukkig niet gebeurd. Voor een van zijn banen reed Kevin dagelijks in een grote auto met een aanhangwagen. Vanwege anonimiteit wil hij niet dat we vermelden om wat voor werk het precies ging. Wat hij wel wil vertellen, is hoeveel geluk hij gehad heeft dat dat nooit echt fout is gegaan. ‘Want ik ging na 6, 7 halve liters bier makkelijk achter het stuur zitten. Stel je voor dat ik een kind had doodgereden? Dat had ik mezelf nooit kunnen vergeven. Ik ben wat dat betreft nog goed weg gekomen, vind ik. Nu krijg ik van het leven een nieuwe kans. Die ga ik niet verprutsen.’

______________

Heb je als naaste van iemand met een verslavingsprobleem behoefte aan persoonlijk advies? Of maak je jezelf zorgen over je eigen gebruik maar twijfel je wat je kunt ondernemen?

Bel de Jellinek Advieslijn: 088 – 505 1220, elke werkdag bereikbaar van 8:30 tot 17:00.
Laat je naam en vraag achter, dan word je tussen 13:00 en 17:00 teruggebeld.