Bas

Bas (40) bleef zichzelf als een Bourgondiër zien, ook toen hij veertig glazen per dag dronk en 135 kilo woog.

‘Ik zag mezelf als iemand die hield van het goede leven,’ vertelt Bas (40), die vijf jaar geleden bij Jellinek afkickte van zijn alcoholverslaving. ‘Lekker koken, een goed glas wijn erbij. Maar die Franse levensstijl werd een excuus om steeds meer te drinken. Ik ging zaterdagmiddag twee flessen wijn halen om coq au vin te maken, maar voordat ik een kip had aangeraakt had ik de eerste fles al op.’

Bas was wat weleens een ‘functioning alcoholic’ genoemd wordt, een functionerende alcoholist. ‘Ik had een ontzettend goeie baan op de Zuidas, een leuk huis in Oud-West, een vriendin. Ik stond door de week vroeg op, meestal met een halve paniekaanval vanwege de kater, en fietste door het Vondelpark naar mijn werk. Soms lag ik te kotsen in het park. Maar ik was vroeg op de zaak, vaak al om een uur of acht. Ik knokte me door de dag heen. Dan werkte ik tot een uur of half vier en zei tegen mijn secretaresse: ‘Ik werk de rest van de dag thuis!’. Dan liep ik recht naar café ‘De Blauwe Engel’ in het World Trade Center op de Zuidas. Daar stond mijn eerste Chouffe van de dag al klaar voordat ik mijn jas had uitgetrokken. En ja, na drie Chouffe was ik wel weer een beetje opgeknapt. Daarna dronk ik door totdat ik naar bed ging.’

‘Een dubbelleven met Icetea en wodka’

Bas leidde acht jaar lang een dubbelleven. Niemand wist hoeveel hij dronk. Zijn vriendin had op een gegeven moment wel gemerkt dat Bas moeilijk maat kon houden met drank. Er werd een afspraak gemaakt: door de weeks zou hij voortaan niet meer drinken. ‘Zogenaamd dronk ik dan Icetea van maandag tot donderdag. Maar ik had een truc bedacht: ik deed elke keer een scheutje wodka door de Icetea. Dat zie je niet en dat ruik je niet. Ik goot een hele fles wodka over in een lege, goed uitgewassen bleekwaterfles. Zo kon ik snel in de keuken wat wodka tanken als mijn vriendin even naar de wc was. Het lastigste was nog wat te doen met die lege wodkafles. Daarvoor had ik een speciale verstopplek onder het gootsteenkastje. Om een uur of tien ’s avonds ging mijn vriendin naar bed. Dat gaf mij nog een paar uur de tijd om echt los te gaan.’

Zo leefde Bas van maandag tot donderdag. Vanaf vrijdag brak het weekend aan, waarin het goede leven pas echt gevierd mocht worden. ‘Ik wist altijd wel een zakenlunch te regelen op vrijdag, zodat ik al bij de lunch een paar glazen witte wijn kon drinken. En op zaterdag en zondag dronk ik al vanaf de ochtend. Vaak pastis, dat is een geniaal drankje voor alcoholisten. Het ziet eruit als een onschuldig, Zuid-Frans aperitiefje met veel water en ijs. Maar er zit 45 procent alcohol in. Als je veel pastis en weinig water in je glas giet, heb je 3 drankjes in 1. En je kunt daar in het weekend al in de ochtend mee beginnen.’

‘Zonder steun van familie en vrienden had ik het niet gered’

Het gekke is, dat hij zichzelf als een Bourgondiër bleef zien, ook toen hij 135 kilo woog en gezondheidsproblemen kreeg. ‘Ik vond nog steeds niet dat ik een drankprobleem had. Inmiddels dronk ik een fles wodka per dag plus nog heel veel bier en wijn. Soms kocht ik bij de Albert Heijn ’s ochtends vroeg al een mixdrankje. Bacardi-cola of zo. Een drinkontbijt, noemde ik dat.’
Het ging mis. Bas belandde in het ziekenhuis. De waarheid kwam uit. ‘Niemand in mijn omgeving wist tot dan toe wat er aan de hand was. En in 1 klap was ik alles kwijt. Mijn baan, mijn huis, mijn vriendin. Ik huurde tot dan toe samen met mijn toenmalige vriendin, dus van twee inkomens, een peperduur yuppenhok in Oud-West. Nadat mijn relatie én mijn baan strandden kon ik dat niet meer betalen en stond ik op straat. Niet letterlijk, want ik was inmiddels opgenomen. Het waren de zwartste weken van mijn leven. Gelukkig steunden mijn vrienden en familie me onvoorwaardelijk. Anders had ik het niet gered.’

Bas lag een week op de intensieve afdeling van de Jellinek-kliniek aan de Vlaardingenlaan. Daarna volgde een opname in de Jacob Obrechtstraat van 9 weken en toen nog een dagbehandeling van 6 weken. ‘En toen begon mijn nieuwe leven.’ Toen hij klaar was met zijn traject bij Jellinek begon Bas met fietsen. ‘Ik had nog een oude racefiets in de garage staan. Daarop fietste ik naar de kop van Noord-Holland en terug. Niet veel later kocht ik een nieuwe racefiets. Daarnaast begon ik met zwemmen. Sport is voor mij een goed substituut voor alcohol. Als ik een tegenslag heb of juist iets te vieren, stap ik lekker op de fiets. Het past ook bij het Franse, Bourgondische leven, de Tour de France en zo, maar dan op een gezonde manier.’

‘Bospad tussen jou en je verslaving’

Iets anders wat Bas ging doen toen hij clean was, was daten. ‘Ik installeerde een aantal dating apps. Happn, Tinder. Daarmee heb ik een leuk jaar gehad. Sommige vrouwen moesten wel even wennen dat ik nooit een biertje dronk. Maar ze kregen wel een afgetrainde vent die lekker kon koken. En veel vrouwen vonden het juist leuk dat ik nooit dronken werd.’ Inmiddels heeft Bas een nieuwe vriendin. Zij drinkt wel een wijntje, als ze op het terras zitten. Bas neemt dan een alcoholvrij biertje. ‘Ik weet wel dat het bij Jellinek niet wordt aanbevolen, zeker niet als je pas net afgekickt of nog aan het afkicken bent. Maar voor mij werkt het inmiddels prima. Ook als ik met vrienden voetbal ga kijken, neem ik gewoon een lekkere 0.0. Ironisch genoeg werkt mijn broer bij een grote bierbrouwer, dus die kan me van alles vertellen over alcoholvrij bier. Ik hou niet van frisdrank, dus het is voor mij een goede oplossing.’

Natuurlijk heeft hij nog steeds wel eens trek in een glas wijn. ‘Vooral in de zomer, als het warm is, verlang ik wel eens naar een groot glas witte wijn. Maar dat gaat snel over. En als ex-alcoholist moet je voorzichtig zijn. Er loopt een bospad tussen jou en je verslaving en daar is inmiddels mos en andere vegetatie overheen gegroeid. Maar als je weer een beetje gaat drinken, sla je dat pad in een keer weer kaal. Dan staat de deur weer wagenwijd open naar die 40 glazen per dag en alle ellende die daarbij kwam.’

‘Ik bedekte mijn drankprobleem onder een dikke laag theater, goede smaak en luxe’

Bas is vooral erg blij met zijn nieuwe leven. ‘Mijn vrienden noemen me nu Bas 2.0. Ik ben dunner, fitter en veel gelukkiger. Mijn weekend duurt twee keer zo lang als dat van mijn vrienden. Op het moment dat zij brak opstaan aan het einde van de zaterdagochtend, heb ik al gezwommen en zit ik kiplekker achter een cappuccino.’ Hij vertelt zijn verhaal graag, juist om te laten zien dat er verschillende soorten alcoholisten zijn. ‘Iedereen denkt aan die zwerver die op een bankje zit met een halve liter bier van het goedkoopste merk. Maar ik was ook een alcoholist. Ik bedekte mijn drankprobleem onder een dikke laag theater, goede smaak en luxe. De beste wijnen, cognacs en armagnacs uit Frankrijk. Ik had een kelder vol. Er stond voor 2000 euro aan drank. In werkelijkheid leefde ik niet als God in Frankrijk maar als iemand met een levensgevaarlijk drankprobleem. Als een verslaafde die duizend-en-een trucs had bedacht om zijn drankprobleem voor zijn omgeving verborgen te houden.’

Bas denkt dat de groep mensen die te veel drinken zonder dit van zichzelf te erkennen heel groot is. ‘Je hebt in Nederland misschien 100.000 alcoholisten van het type dat in het park zit of ’s ochtends op de rand van het bed al begint met zuipen, maar er is ook het andere type : mensen die normaal lijken te functioneren, maar ondertussen toch veel te veel drinken.’ Het gaat daarbij niet om de precieze hoeveelheid drank die erin gaat, vindt Bas. ‘Het gaat erom hoe ontwrichtend een verslaving is. Je kunt voor de buitenwereld een normaal leven lijken te hebben, terwijl je toch te kampen hebt met een verslaving en de bijkomende fysieke en psychische problemen. Ik dronk 40 glazen per dag, maar er zijn ook mensen die 10 glazen per dag drinken en zichzelf daarmee al even grote problemen bezorgen. Van dat type lopen er misschien wel een miljoen rond.’

______________

Heb je als naaste van iemand met een verslavingsprobleem behoefte aan persoonlijk advies? Of maak je jezelf zorgen over je eigen gebruik maar twijfel je wat je kunt ondernemen?

Bel de Jellinek Advieslijn: 088 – 505 1220, elke werkdag bereikbaar van 8:30 tot 17:00.
Laat je naam en vraag achter, dan word je tussen 13:00 en 17:00 teruggebeld.