Adriana
Ze had een hekel aan dronken mensen en dronk zelf nooit in het openbaar. Toch had Adriana een serieus drankprobleem.
Ze was moeder van drie kinderen, stond elke dag om 6 uur op. Had een drukke baan met leuke collega’s. Niemand zag haar ooit een glas alcohol drinken. Ook op een borrel van haar werk – ze werkte bij de brandweer – dronk Adriana (57) niets. Niemand had kortom iets in de gaten. Toch had Adriana een drankprobleem. ‘Ik begon pas om 9 uur ’s avonds, als de kinderen in bed lagen. Dan trok ik een fles wijn open. En dan tankte ik in hoog tempo door tot 2 uur ’s nachts. Elke avond ging er 3 liter wijn doorheen. De volgende morgen om 6 uur stond ik weer naast mijn bed. Ik sliep dus maar vier uur per nacht, met veel drank op. Dat is slopend.’ Adriana weet niet goed waarom ze dronk. ‘Ik was alleenstaande moeder, dat was zwaar, en een van mijn kinderen was moeilijk opvoedbaar. Ik vond eigenlijk het hele leven best zwaar. En mijn vader was alcoholist. Dus misschien zat het in de familie. Als ik ’s avonds zat te drinken hing ik meestal met mijn zus aan de telefoon. Die dronk ook. We kletsten uren lang. Het ging eigenlijk nergens over, want we waren allebei dronken.’
Broodnuchter bij de brandweer…of toch niet?
Haar werk was haar lust en haar leven. Adriana verrichte ondersteunend werk voor de brandweer. Ze was er erg goed in. ‘Ik verzorgde de geografische informatie, zeg maar de tomtom van de brandweer. Maar ik deed veel meer dan dat. Waar haal je water vandaan ? Ik hield me bezig met aanvalsplannen, inzetprocedures, infrastructuuur. Kijken of je ergens met de brandslang kan komen. Ik vond het geweldig. En ik had zulke leuke collega’s. In principe was ik ook erg goed in mijn werk. Maar de laatste jaren dat ik zo veel dronk, merkte ik dat het minder goed ging. Je kunt door al die drank gewoon minder goed nadenken.’Adriana dacht altijd dat ze broodnuchter opstond, om 6 uur ’s ochtends. ‘Maar ik ben erachter gekomen dat dat niet zo was. Die alcohol zit ook de volgende dag nog in je bloed. Als je naar je werk rijdt, ben je nog steeds onder invloed. Pas om drie uur ’s middags is het uit je bloed. Tot die tijd beïnvloedt het direct je rijvaardigheid en je vermogen om te werken. Nog los van de indirecte gevolgen op je lichamelijke en geestelijke gezondheid, natuurlijk.’
Hekel aan dronken mensen
Het gekke is dat Adriana een hekel had aan dronken mensen. ‘Ik had dat bij mijn vader gezien. Zulk gedrag vond ik vreselijk. Dus op recepties stond ik altijd met een colaatje in mijn hand. Het was mijn eer te na, dat collega’s mij beschonken zouden meemaken. Als je me dronken wilde zien, moest je om 1 uur ’s nachts bij me aanbellen. Maar dat deed geen hond. Dus niemand wist het. Ook de buurvrouw, die met een alcoholist getrouwd was geweest, zei tegen mij: « Adriana, jij hebt echt geen drankprobleem! » Maar ja, dacht ik, jij hebt het gewoon nooit gezien.’
Vijf jaar geleden besloot Adriana dat het genoeg was. Ze volgde het Minnesotaprogramma van Jellinek. ‘Ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb. Ik voel me stukken beter en kan weer helder nadenken. Ik heb ook nieuwe mensen ontmoet. De zes vrouwen die ik ontmoette bij het programma, zijn allemaal goede vriendinnen geworden. Laatst moest er een vloer bij mij verwijderd worden, dan komen ze allemaal helpen. We gaan zingen, we gaan naar musea, we doen vrijwilligerswerk. Het is echt leuk. Daarvoor had ik eigenlijk niemand, als ik eerlijk ben.’
Behalve dan haar zus. ‘Met haar heb ik helaas geen contact meer. Twee jaar nadat ik clean werd, heeft ze het contact verbroken. Ik denk dat ze er niet mee om kon gaan, hoe ik veranderd was. Sommige mensen kennen je op een bepaalde manier en kunnen niet wennen aan de nieuwe jou. Het is verdrietig, maar zo is het.’
‘Mam, jij bent m’n voorbeeld’
Adriana heeft vandaag amper tijd voor ons, want ze is aan het verhuizen. Haar derde kind van 21 is net het huis uit. ‘Het is voor het eerst een empty nest hier. Voor mij ook een mooi moment om te verkassen.’ Ze klinkt erg energiek en opgewekt. Niet als iemand die het leven zwaar vindt. Door te stoppen met drinken is ze in een positieve spiraal beland. ’Mijn zus ben ik helaas uit het oog verloren, maar ik heb nu wel een geweldige relatie met mijn zoon van 26. Hij dronk ook te veel, en gebruikte coke, maar is op een gegeven moment gaan sporten. Kickboksen. Hij bleek er hartstikke goed in te zijn. Bij het kickboksen heeft hij nieuwe vrienden gemaakt en via hen heeft hij nieuwe baan gevonden, waar hij dolblij mee is. Hij is nu ook helemaal clean en ik denk eerlijk gezegd : als ik niet gestopt was met drinken, dan was hij misschien ook niet gestopt. Hij zegt altijd: ‘Mam, jij bent mijn voorbeeld. Dat vind ik altijd zo ontroerend.’
Ondanks al het goede nieuws is er een ding dat Adriana betreurt. ‘Ik zit nu in de hulpverleningshoek. Ik werk met verslaafde jongeren en in de schuldhulpverlening. Het is heel dankbaar werk, en ik vind het fantastisch om anderen te kunnen helpen. Maar eerlijk is eerlijk : mijn droombaan, dat was bij de brandweer.’
______________
Heb je als naaste van iemand met een verslavingsprobleem behoefte aan persoonlijk advies? Of maak je jezelf zorgen over je eigen gebruik maar twijfel je wat je kunt ondernemen?
Bel de Jellinek Advieslijn: 088 – 505 1220, elke werkdag bereikbaar van 8:30 tot 17:00.
Laat je naam en vraag achter, dan word je tussen 13:00 en 17:00 teruggebeld.